Het is prachtig weer, ik ben in training voor alweer een bijzonder sportieve uitdaging en probeer uiteraard zo fit mogelijk aan de start te verschijnen. Goed geprepareerd, juiste spullen, juiste motivatie, meters maken ter voorbereiding. Een heerlijke manier om ook met mijn eigen stress te kunnen omgaan.
Tijdens de vele kilometers die ik heb weggetrapt kwam met regelmaat het fragment ‘Fietsen es fietsen’ in me op.
Mijn werkzaamheden die zich toch vooral kenmerken door casuïstiek met betrekking tot complexe zorgvragen, heeft bijzonder genoeg toch regelmatig sterke overeenkomsten met dit fragment.
Het fragment laat zoveel herkenbare elementen zien die we dagelijks in de zorg tegenkomen. Voor mij zijn de belangrijkste elementen:
1. De goede intenties.
2. De gekozen oplossing.
3. De onmacht bij de verschillende partijen en de daarbij behorende emoties.
De intenties zijn altijd goed. Zie de vrouw die uit bezorgdheid haar man niet meer de weg op laat gaan en voor hem een hometrainer voor het raam zet en met liefde nog een glaasje water gaat halen zolang hij maar niet naar buiten gaat.
De oplossingen zijn dus veelal bedoeld om de persoon tegen zichzelf te beschermen of te behoeden voor stress of gedoe. Inderdaad zou dit op korte termijn best wel eens dat effect kunnen hebben. In de praktijk zien we echter ook dat dit de wereld van de betrokkenen heel klein maakt. We geven onbewust en onbedoeld steeds de boodschap af, dat al het andere te veel of te moeilijk zou zijn.
De onmacht en onvrede bij alle betrokkenen is kenmerkend in deze situaties.
Er zit vaak weinig tot geen beleving meer in de activiteiten. De vrouw benadrukt zelfs dat de man zich er maar bij neer moet leggen en dat hij geen hoop hoeft te koesteren op een beter perspectief.
Maar wat had de vrouw anders kunnen doen dan de hometrainer voor het raam zetten?
Stel je voor dat ze gelijk heeft en dat de verkeersveiligheid echt in het geding zou zijn omdat de vaardigheden van de man door ouderdom achteruit zijn gegaan.
Is dit dan echt zijn enige lot?
Wat als je enige creativiteit en eenvoud zou gebruiken?
Ik ken de mogelijkheden van de beste man ook niet, maar zou hij echt niet meer in staat zijn om eens in de zoveel tijd samen met iemand die hem begeleid een rondje te toeren door het Vlaamse landschap?
Alleen dat perspectief kan het dwangmatig op een hometrainer rijden veranderen in trainen voor de koers.
Wat kunnen we met een uitspraak als “op straat zag ik alles, dat was veel plezieriger”. Misschien kunnen we hem hiermee mee verleiden om vaker op andere manieren naar buiten te gaan dan alleen maar op de fiets.
“Als ik wielrenners zie passeren dan doet het pijn aan mijn hart”.
Hij voelt zich misschien wel geen onderdeel meer van het “peloton”. Misschien kunnen we hem wekelijks als vrijwilliger inzetten bij de lokale wielerclub en kan hij met zijn mede-coureurs sterke verhalen ophalen over de mooiste koersen.
Zouden dit soort creatieve ideeën wellicht weer een echte coureur maken van deze man in plaats van een brokkenpiloot die tegen zichzelf beschermd moet worden?
De parallellen naar ons werk zijn vrij helder.
-De cliënt die thuis en op zijn dagbesteding dezelfde puzzels krijgt aangeboden, omdat hij die zo goed kan.
-De cliënt die zijn “werk” vanuit zijn afgesloten (geïsoleerde) kamer in zijn eentje mag uitvoeren omdat hij niet met anderen in een ruimte zou kunnen zijn.
-De cliënt die graag buitenkomt maar niet goed tegen veranderingen kan en dus vervolgens drie keer per dag, zeven dagen per week exact hetzelfde rondje wandelt.
De intentie is in alle gevallen hetzelfde; “laten we zorgen dat het goed blijft gaan”.
Wij zien complete systemen die echt willen, moeilijk loskomen van eerder gekozen oplossingen en gedurende de tijd onmachtig en ontevreden zijn geraakt.
Laten we proberen onze cliënten te blijven zien als mensen met behoeften net als jij en ik.
Het onbekende is wellicht spannend maar zeker niet op voorhand gevaarlijk. Werken vanuit het idee het gewone leven te mogen ervaren daagt uit de menswaardigheid opnieuw tegen het licht te houden. De wereld mag best een beetje groter!
Stel dat het ‘wel’ lukt!?!
GA HET DOEN!!!
Comments